Op
6/7 mei 2000 verscheen naar aanleiding van het bezoek van de Dalai Lama
in de “Münchener Abendzeitung” een artikel met de titel “Heinrich Harrer
en de Dalai Lama – een goddelijke vriendschap”.
De Dalai Lama en de fascisten!
In dit artikel gaat het over de
ontmoeting tussen de “dwaze noordwand bedwinger van de Eiger” met de
“godkoning uit Tibet”. De inwoner van Kärnten was in de 40-er jaren, nadat
hij uit een Indiase gevangenis gevlucht was, de Duitse mentor van de Dalai
Lama. De geschiedenis is voldoende bekend door Harrer’s bestseller “Zeven
jaren in Tibet – mijn leven aan het hof van de Dalai Lama” (vertaald in 48
talen en in 1997 verfilmd met Hollywood favoriet Bratt Pitt in de
hoofdrol). Het artikel in de Tageszeitung is een lofrede op “een mannenvriendschap
die de jaren getrotseerd
heeft”.
Niet
vermeld wordt, dat Harrer tot de SS prominenten behoorde
en waarschijnlijk van Hitler persoonlijk
de opdracht kreeg de Nanga Parbat te verkennen. De verfilming
van Harrer’s leven maakte in Amerika, in het bijzonder binnen de Joodse gemeenschap, een sterk protest los. De voormalige SS-er had regisseur Jean Jacques Arnaud niet
over zijn bruine verleden verteld. De Oostenrijker
Gerald Lehner bracht Harrer’s SS-lidmaatschap in 1998 aan het daglicht en ontving daarvoor een journalistieke onderscheiding. De “Stern” berichtte
eveneens uitvoerig over dit schandaal.
Reinhold Messner meende over
de “Harrer affaire”, deze
man heeft daar tot vandaag toe niets van geleerd, hij vertegenwoordigt nog steeds de idealen van het nazi-alpinisme. Het artikel in de Tageszeitung is een journalistiek schandaal en weegt des te zwaarder, omdat Harrer niet de enige persoon met een fascistisch
verleden is en was met wie de Dalai Lama intensieve contacten onderhoudt, respectievelijk onderhouden heeft.
Uit Harrer’s SS-milieu stammen de Tibet-onderzoekers Ernst
Schäfer en Bruno Beger. De Dalai Lama heeft beiden meerdere malen vriendschappelijk ontmoet en omarmde hen. Schäfer was als wetenschappelijk leider (!) van Heinrich Himmler’s beruchte ”Ahnenerbe” geen onbeduidende persoon en Bruno
Beger werd wegens nazi-misdaden in Auschwitz veroordeeld.
Voor zijn “Fascistenfreunde” zette de Dalai Lama zich ook onlangs in Chili in, waar hij vergeving
voor Augusto Pinochet vroeg.
In Chili leeft bovendien
nog een prominent van
de internationale nazi-scene, de voormalige ambassadeur en schrijver Miguel Serrano, Serrano is
de koningsfiguur van een
wereldwijd occult fascisme. Zijn leer, die Hitler als een goddelijke incarnatie vereert, wordt “esoterisch
Hitlerdom” genoemd. Zijn
boeken worden tot de belangrijkste
cultschrifturen van de bruine
ondergrondse gerekend
en zijn ook in het Duits verschenen.
De ideeën van Serrano zijn
heel in het bijzonder door de denkbeelden van het Tibetaanse boeddhisme beïnvloed. Serrano was de eerste
diplomaat die de Dalai
Lama, toen deze op zijn vlucht
de Indiase grens overschreed, begroette en als
cadeau van hem een Tibetaanse tempelhond met de naam Tara ontving. Het contact met de Chileen werd nimmer verbroken. Aan het einde van de jaren 90 was Serrano op de luchthaven van Santiago de Chili
om de “godkoning” te begroeten.
Een eveneens enthousiaste Hitler vereerder was de Japanse sekteleider Shoko Asahara (opm.
van de vertaler: de gifgasgoeroe
van de aanslag in de metro
van Tokio), wiens vriendschap
met de Tibetaanse godsdienstleider en de foto’s
waarop hij de Dalai
Lama de hand schudt, voor korte tijd zorgde voor een kritische houding van de wereldopinie ten opzichte van de Nobelprijsdrager. Ook Asahara’s gewelddadige leer
werd expliciet door de rituele en ideologische inhoud
van het Tibetaanse boeddhisme beïnvloed. Het is zeer
betreurenswaardig en onverantwoordelijk,
dat al deze ambivalente
ontmoetingen van de Dalai Lama in de pers als zuiver “toevallig” afgedaan worden.
Wie weet heeft van de sterke doortrekking van het occulte fascisme door het lamaïstische boeddhisme, zal ten zeerste verontrust zijn door de naïviteit waarmede aanhoudend over de “godkoning” verslag gedaan wordt. Hoewel toch in de laatste jaren steeds meer kritische publicaties,
TV- en andere media uitzendingen
wereldwijd de aandacht vragen.
|